viernes, 7 de diciembre de 2012

Lima, que gris tan colorido.


Son as 5.19 p.m da tarde, teño que decir que uso un teclado raro por eso ô mellor vedes unhas tildes raras (non ten das outras) poñereille un sombreiro â letra que o precise que servirâ como til e alguna letra que non queda ben pero...e o que hai...jj.
Levanteime moderadamente ben, onte non sei como pero liâronme e acabamos bailando unha pila xente nun bar discoteca bocateria taxis policia rock and roll salsa mûsica andina.... un mezcladillo de carallo pero paseino moi ben, non viñemos moi tarde e ô chegar aînda contamos un conto fumando un pito no genial "jardin" que ten o hostel o aire libre, e espectacular a verdâ, teño historias pa contar...pero...incribles, David (Texas) ê un tipo impresionante, muy mîtico...jajaja!, canto nos rimos...
Bueno, ahora falando doutras cousas... Lima, ou o barrio de Barranco mais ben de momento ê perfecto para estar, para quedarse e… hasta pa vivir, ê unha mezcla de conto entrañable sonando nun vinilo, en cada esquina que pisas encontras algo distinto, Laura (de Berlin) que ê pintora e estâ buscando inspiraciôn tamên por eiquî… dîceme que lle da moita pena sôlo de pensar que ten que marchar dentro de dûas semanas, a verdâ e que e moi agradable e sôlo de andar pola ehî a min vêñenseme moitas ideas a cabeza cousa que me alegra pero non sabedes canto...
Non sei como describir o color que ten a ciudâ… ten ese gris suave pero â vez cun colorido pero que vai moito con ela tamên moi suave, rojos, verdes …. pero non son rojos e verdes de ahî… son como descoloridos , son preciosos… e que estâ todo como no mismo contexto, a xente… as casas... non existe ningûn "edificio sin alma" como dî Laura, (algûn si)..os edificios sin alma son as torres de mil pisos parriba ou bloques de edificios…tamên hai moitas flores por todos lados e realmente precioso, perfectamente vivirîa un larga temporada eiquî... e que me gusta moito.
Como calquera gran ciudâ, hai certas zonas a certas horas que non ê recomendable andar cousa que incumplimos pero sôlo unhos momentos…hai que saber saberse administrar neses casos…jj
A comida…pois moi rica e…barata…digamos que por 6 soles (unhos 2 euros) tês un plato do dîa…moi ben a verdâ, durmo e almorzo por 9 euros mais menos e de momento todo moi ben nese aspecto…
A festa…pois ôs peruanos gûstalles a festa… si si, pero bastante eh!, case tanto coma min… baila paiquî baila palô que se tumba que se taramba que sei eu… ala…o carallo ê que xa te embelañaron e xa non te deixan sentar…no, ê genial.
Levaba sin ver un español …pois desde que salîn deî…hoxe apareceu un navarro de Pamplona, vive en Medellîn cunha beca ou non sei que…o tema ê que o envidio…porque xa vos dixen que Medellîn…. Pois ê outra cousa…e majo o chaval…de inglês imos os dous…mais ou menos… eu cando non entendo xa sabedes… digo… yeah yeah… e todo solucionado, posiblemente algunha vez me dirîan… eres tonto… e eu.. yeah yeah…pero bueno…ê algo que me deixa durmir perfectamente.
Agora teño o lado no outro pc un tipo encantador, fala un pouco castellano, ê da Repûblica Checa, tipo superior eh!, sempre se estâ rindo…jaja, mira… dîdolle…Miroslav!(ê como se chama)… ves…xa se estâ rindo –jajaa!, e moi salao…gûstalle a cerveza… buuuf!! Pero sabe mexar…
Rapazas…pois hai moitas… todas moi guapas ê moi saladas… digo no hostel, temos todos unha bonita relaciôn…
Bueno… “uy que charla te dao…mañana hablas tû” como dice o outro, ah! por certo Sabina e Serrat… esos rojos capitalistas…estân seguindo a miña gira moi de cerca… si si… chego a Bogotâ…chegan eles ô dîa seguiente, voume a Medellîn… eles tamên… chego a Lima… eles chegaron o dîa antes… non poden vivir sin min…ah! E sabedes por ejemplo canto podîa costar unha entrada en Bogotâ?... pois 100 euriños de nada… mala polilla os foda!!!, e non me digades que non teñen a culpa… que sî… moita SÎ…  e voume calmar porque…bueno… Miroslav!!!...jajaja!, a ver… imos tomarlle algo??... jajaja!!...hablamo un pico mâs despasio…jjajajaa!!, que salao…, pois eso que xa vos deixo que me cansei de escribir…estou feliz…moi feliz… que me acordo moito de vôs… das miñas mulleres… da mamâ, da miña irmâ, das abuelas…e… de ti… si… tamên me acordo moito de ti.

E como estou no barrio de Vargas Llosa e non moi lexos da sûa casa dêixovos unha pequena frase que dixo e ca cal estou moi de acuerdo:

"Sólo un idiota puede ser totalmente feliz"

Boas noites para vôs, boas tardes por eiquî.

Lima, 7 de diciembre do 2012, son as 5.53 p.m