Podería escribir esta entrada en castellano pero apetéceme facelo no meu galego que penso que é máis de verdá e ademáis se vén o fin do mundo que pille entre outras cousas falando galego...non é?.
Mañá vai facer un mes que marchei do meu lugar, o máis pequeno, e claro que o boto de menos... sei que el a min tamén. Este mes escapou dunha maneira tola, moi á prisa.
Hoxe foi un día triste, Laura marchou a Berlín e o meu camiño sigue de momento a Cuzco, alí definitivamente pasarei ás navidades, non vos vou mentir...sigo moi feliz pese a marcha dela pero sí que me dá un chisco de pena, vivimos moitas e moi bonitas cousas xuntos, ademáis de conocer a personas para seguir aprendendo compartimos pitos, tragos, mesa e mantel e non sabedes o que me alegra habela conocido; pronto nos volveremos a ver.
Aquí en Barranco noite tranquila ahora mismo ó ritmo de Manu Chao pero tranquila, mañá ás 14.30 salgo para Cusco, teño moitas horas, pero moitas...como vintecatro, a Máncora foron vinteunha, confío que non me arruguen esas tres horas de máis; alí espéranme amigos dos que xa estaban aquí en Lima, pode ser moi agradable; que se me dá morriña non estar por ahí nestes días...?? pois sí, non vos vou mentir pero tamén é unha prueba das moitas que estou pasando eiquí, necesitaba tanto vivir esta "bendita loucura"que nin tan sequera nos meus soños me podía imaginar que podería ser tal e como está sendo, de momento é mágico.
Non teño moito máis que contar, tampouco hoxe teño un día pra escribir pero como se acaba o mundo...deixo unhas letras por eiquí pra despedirme hasta que pase polo menos.
Bueno... vou ver quen invita a unha cerveziña...ah! por certo conocín a unha rapaza brasileira cun nombre que moito me gustou..."Indra", tamén conocín rapaces eh!, é que parece que sólo conozo mulleres pero non eh!...no no conozo de todo o que pasa é que...claro...eu prefiero un tono de voz femenina dependendo do momento...pero pra tomar un trago desde logo que tamén.
A ver...Jorge!!!...(o cociñeiro, músico tamén) a ver...unha cusqueña ou?...jajaja!...Xabi...que me decías...jajaja!... aprende idiomas oh!...no... é moi salao, ah! ya... es que ahora tengo que trabajar...bueno carallo...que es carallo? jajaja!... complicado de explicarcho ahora amigo...jaja!... oiche... llama a Jose que ese siempre se anima...jajaja!...es que me dijo que ayer se había pasado en los tragos...y que se iba a cama...buenoooo xa estamos se a abuela fuma ou deixa de fumar..., pois sabedes que... que vou eu sólo...non teño medo.... ai mira! acaban de chegar Neil, Yucu e Indra, Yucu, unha japonesa que te fai morrer ca risa jajaja!! e a brasileira que antes vos contei...biutiful!. Salud!
Bueno o dito...que xa nos falamos cando pase o do fin do mundo, xa me contades como vos foi...
Bikos e abrazos moi apretados pra todos!!
Mañá vai facer un mes que marchei do meu lugar, o máis pequeno, e claro que o boto de menos... sei que el a min tamén. Este mes escapou dunha maneira tola, moi á prisa.
Hoxe foi un día triste, Laura marchou a Berlín e o meu camiño sigue de momento a Cuzco, alí definitivamente pasarei ás navidades, non vos vou mentir...sigo moi feliz pese a marcha dela pero sí que me dá un chisco de pena, vivimos moitas e moi bonitas cousas xuntos, ademáis de conocer a personas para seguir aprendendo compartimos pitos, tragos, mesa e mantel e non sabedes o que me alegra habela conocido; pronto nos volveremos a ver.
Aquí en Barranco noite tranquila ahora mismo ó ritmo de Manu Chao pero tranquila, mañá ás 14.30 salgo para Cusco, teño moitas horas, pero moitas...como vintecatro, a Máncora foron vinteunha, confío que non me arruguen esas tres horas de máis; alí espéranme amigos dos que xa estaban aquí en Lima, pode ser moi agradable; que se me dá morriña non estar por ahí nestes días...?? pois sí, non vos vou mentir pero tamén é unha prueba das moitas que estou pasando eiquí, necesitaba tanto vivir esta "bendita loucura"que nin tan sequera nos meus soños me podía imaginar que podería ser tal e como está sendo, de momento é mágico.
Non teño moito máis que contar, tampouco hoxe teño un día pra escribir pero como se acaba o mundo...deixo unhas letras por eiquí pra despedirme hasta que pase polo menos.
Bueno... vou ver quen invita a unha cerveziña...ah! por certo conocín a unha rapaza brasileira cun nombre que moito me gustou..."Indra", tamén conocín rapaces eh!, é que parece que sólo conozo mulleres pero non eh!...no no conozo de todo o que pasa é que...claro...eu prefiero un tono de voz femenina dependendo do momento...pero pra tomar un trago desde logo que tamén.
A ver...Jorge!!!...(o cociñeiro, músico tamén) a ver...unha cusqueña ou?...jajaja!...Xabi...que me decías...jajaja!... aprende idiomas oh!...no... é moi salao, ah! ya... es que ahora tengo que trabajar...bueno carallo...que es carallo? jajaja!... complicado de explicarcho ahora amigo...jaja!... oiche... llama a Jose que ese siempre se anima...jajaja!...es que me dijo que ayer se había pasado en los tragos...y que se iba a cama...buenoooo xa estamos se a abuela fuma ou deixa de fumar..., pois sabedes que... que vou eu sólo...non teño medo.... ai mira! acaban de chegar Neil, Yucu e Indra, Yucu, unha japonesa que te fai morrer ca risa jajaja!! e a brasileira que antes vos contei...biutiful!. Salud!
Bueno o dito...que xa nos falamos cando pase o do fin do mundo, xa me contades como vos foi...
Bikos e abrazos moi apretados pra todos!!
